Χαμός γίνεται στην Αγγλία μετά την ήττα με 2-1 από τη Ρωσία. Το φάσμα του υποβιβασμού είναι ορατό για τα «λιοντάρια», αφού ξέρουν ότι με κάτι Γκαϊνταμάκ, Αμπράμοβιτς και σία στο παρασκήνιο, η «ρωσική αρκούδα» εύκολα ή δύσκολα θα περάσει το εμπόδιο του Ισραήλ στο επόμενο παιχνίδι της. Και; Ακολουθεί η αναμέτρηση με την Ανδόρα που είναι ως... μη γενόμενη, συνεπώς «αντίο Euro 2008» για τους άγγλους.
Το δάκρυ τρέχει ποτάμι για τους οπαδούς που δε θα έχουν κάτι να ασχολούνται το καλοκαίρι, για τους καταστηματάρχες αθλητικών ειδών και τους ιδιοκτήτες παμπ που δε θα πουλήσουν ούτε μία ρέπλικα της φανέλας της εθνικής, αλλά και για την κυβέρνηση της Αγγλίας που ήξερε ότι ο κόσμος θα είχε άλλα πράγματα να ασχοληθεί και όχι τα πολιτικά δρώμενα.
Ξαφνικά θυμάμαι τους άγγλους πριν από τέσσερα χρόνια. «Ugly, ugly football», «boring» και άλλα τέτοια έλεγαν για την πρωταθλήτρια Ευρώπης. Λίγες ώρες μετά παρακολουθούσα τον αγώνα της εθνικής μας με την Τουρκία, την επική πρόκριση και τους πανηγυρισμούς και αναρωτιόμουν: τι θα μπορούσε να κάνει ο Ότο Ρεχάγκελ αν βρισκόταν στο τιμόνι της Αγγλίας;
Πρόκειται για ρητορικό ερώτημα, με διττή απάντηση. Θα μπορούσε να πέσει θύμα των ταμπλόιντ που θα αναρωτιόνταν «γιατί δεν κάλεσε στην εθνική το Τεό Γουόλκοτ;» ή θα ασχολιόνταν καθημερινά με τη ζωή του και το αν ήπιε πάνω από τρεις μπύρες (γερμανός γαρ) στην παμπ της γειτονιάς του.
Θα μπορούσε, όμως, να πετύχει και θαύματα. Να πάρει μία εθνική Αγγλίας όπου το ταλέντο πραγματικά υπάρχει, σίγουρα σε μεγαλύτερο βαθμό από την Ελλάδα και με μία μεγαλύτερη «δεξαμενή» ταλέντων και να κτίσει μία νέα αυτοκρατορία. Έναν τέτοιο άνθρωπο χρειάζεται η Αγγλία, αλλά εκείνη επιμένει στους Μακλάρεν. Ανθρώπους που έχουν την αγγλική νοοτροπία, την άποψη ότι «ο οπαδός ξέρει και έχει δίκιο», με αποτέλεσμα να άγεται και να φέρεται από το κάθε πρωτοσέλιδο που διαμορφώνει κοινή γνώμη.
Αυτή είναι η εθνική Αγγλίας. Ένα σύνολο παικτών που παίζουν το «beautiful game» που αρέσει στους οπαδούς, έστω κι αν δεν έχουν ορίσει ακριβώς τι είναι αυτό το «όμορφο ποδόσφαιρο» που ψάχνουν.
Διότι «όμορφο» δε νοείται το ποδόσφαιρο μίας ομάδας που παίζει με δέκα παίκτες στην άμυνα και τον στράικερ μοναχό του μπροστά για περισσότερα από 20 λεπτά την ώρα, ενώ ήδη χάνει με 2-1.
Και σίγουρα δεν είναι «όμορφη» η δικαιολογία ότι το πλαστικό χορτάρι του «Λουζνίκι» επηρέασε τους παίκτες ή ότι το πέναλτι της ισοφάρισης ήταν στην πραγματικότητα φάουλ.
Αυτό που σίγουρα δε θα είναι «όμορφο» είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ελβετίας και της Αυστρίας χωρίς τα «λιοντάρια». Επειδή οι οπαδοί της είναι εκείνοι που κάνουν τη διαφορά στη μεγαλύτερη διοργάνωση εθνικών ομάδων της γηραιάς ηπείρου και αυτοί θα λείψουν σίγουρα.
Θα είναι εκεί οι κροάτες και ο Γκους Χίντινγκ με τους ρώσους, η Ρουμανία και η Πολωνία του Euro 2012. Δε θα είναι εκεί η Αγγλία, όμως και αυτό από το ξερό της το κεφάλι. Επειδή δεν έχει Ότο Ρεχάγκελ, αλλά παρωχημένα μυαλά που λένε ότι «το ποδόσφαιρο αποτελείται από ήρωες και στο τιμόνι της εθνικής μας θέλουμε κάποιους Μακλάρεν και Αλαρντάις»!
Υ.Σ.: Για όσους τυχόν δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει «αγγλικό ποδόσφαιρο», ας πάνε μέχρι το DVD club της γειτονιάς τους και να νοικιάσουν μία ταινία:
«Mike Bassett: England Manager». Έτσι θα καταλάβουν, έστω κι αν πρόκειται για κωμωδία...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου